In gesprek met Marleen

Je zou maar werken in één van de meeste iconische evenementenlocaties van Nederland. Dat geluk heeft Marleen de Kruijff dus. Ze adviseert en ondersteunt sinds 2018 opdrachtgevers die een evenement in de Amsterdome willen organiseren.

Ja, nog steeds. Dat went volgens mij ook nooit. Elke keer als ik hier rondloop met organisatoren, maakt dat me weer blij. Dat zit ‘m niet alleen in de uitstraling. Ook het circulaire verhaal klopt en voor een locatie waar je zoveel mensen kunt ontvangen, is de Amsterdome ontzettend overzichtelijk. Verdwalen is hier gewoon onmogelijk.

Oeh, ik vind de entree geweldig. De ruimte die je daar hebt is echt fijn. Er valt heel veel daglicht binnen en je ziet daar heel mooi hoeveel gebruikte materialen er in de locatie verwerkt zijn. Ook de tweede verdieping is echt een gave plek waar je even moet kijken. Je zit daar vlak onder de top van de dome en ziet van dichtbij het lijnenspel van de panelen.

Altijd in de weer! De hele dag door komen er aanvragen binnen. Ik bel veel, maak offertes, denk mee over creatieve concepten voor evenementen, hoe we iets het beste kunnen inrichten. Ook geef ik elke week wel een aantal rondleidingen door de dome.

Ik vind het mooi dat je in relatief korte tijd een band opbouwt met een opdrachtgever. Ze huren bij ons niet alleen de locatie, we ontzorgen ze ook met techniek, catering en inrichting. Je werkt dus echt samen naar een evenement toe. Daar word ik heel blij van. Net als van het teamwork achter de schermen. Als alles op zo’n evenement dan op rolletjes loopt, ben ik gelukkig.

Eigenlijk nog beter dan we verwacht hadden. We hebben in het eerste jaar heel veel mooie evenementen in de Amsterdome gehad. Veel congressen, maar ook een aantal mooie awardshows en bedrijfsfeesten. Dit jaar was de agenda opnieuw goed gevuld. En toen kwam maart…

Leeg. Erg leeg. Dat gaat me best een beetje aan het hart. Eerst zit je 15 jaar opgesloten in een zeecontainer. Dan mag je er eindelijk uit en dan krijg je zo’n pandemie op je dak. Hoe zielig is dat? Sta je daar een beetje mooi te zijn in je eentje. Ik praat nu af en toe maar tegen d’r om de stilte te doorbreken, maar ik kan niet wachten tot de deuren weer open mogen.

Ja, het lijkt alsof iedereen zich inmiddels een beetje ingesteld heeft op deze nieuwe realiteit. Ik ben nu bezig met een aantal aanvragen voor het najaar, ook voor volgend jaar wordt er al volop geboekt. Het gaat behoorlijk hard nu, dus als je dit jaar nog iets wilt: wacht niet te lang met bellen.

Zeker. We houden daarbij keurig anderhalve meter afstand. Dat is even wennen, maar veel beter dan een virtuele rondleiding of een videocall. Elkaar aankijken, echt contact hebben: dat doet toch wat. Daarom denk ik ook niet dat online evenementen een blijvertje zijn. Je mist dan toch de ontmoeting en het sociale aspect van een ‘fysiek’ evenement.

We hebben alvast nagedacht over 1,5 meter events: hoe kan je straks - met gepaste onderlinge afstand - bij elkaar komen. Daar ga ik graag met organisatoren over in gesprek. Wij kennen het pand en de mogelijkheden goed, jij hebt waarschijnlijk ook creatieve ideeën over hoe je op een verantwoorde manier weer bij elkaar kunt komen. Laten we dat samenbrengen!

Denk goed na over waarom je doet wat je doet. Is het echt nodig om bijvoorbeeld een vrachtwagen met net even iets andere stoeltjes te laten komen? Als iedere organisator dat doet, zorgt dat voor een behoorlijke milieu-impact. Ik merk overigens dat het bewustzijn bij evenementenorganisatoren over de footprint van evenementen groeit. Gelukkig, want juist in een circulaire locatie als de Amsterdome zorgen bewuste keuzes ervoor dat het verhaal van jouw evenement nóg sterker wordt.